अनुवाद

कविता एक - अनुवाद अनेक - भाग ३२ माझा सहभाग :
केलेच तु आपल्या
मना सारखे शेवटी
आळा घातलाच ना
माझ्या शब्दांना
की, ते आता
व्यक्त होणे अशक्य झाले

उडवूनच लावले सगळे
बोलणे,हट्ट,रुसवे
खदखदणारया भाताच्या
वाफे सारखे

तिला सदा गृहितच धरले
किती दिवस देणार
ती,आरोळी
शेवटी प्रामाणिक ती

तरी ही तू
तटस्थता
स्वैर आनंद
लोटू,नाकारु शकत नाही

मूल कविता:-- अपर्णा अनेकवर्णा
अनुवाद:-नयना(आरती)कानिटकर